ارزشیابی پویا در آموزش نگارش به شیوه فرایند محور: بررسی تأثیر پشتیبانی و تعامل بر نگارش فرآیند محور فراگیران زبان انگلیسی

ارزشیابی پویا به عنوان چارچوبی نظری برای مطالعه در حوزه ی زبانشناسی کاربردی، بر پایه ی نوشته های ویگوتسکی در زمینه ی تئوری روانشناسی اجتماعی- فرهنگی، مفهوم منطقه ی مجاور رشد و دیگر مفهوم مرتبط با آن یعنی پشتیبانی می باشد. این مطالعه به بررسی اثرات ارزشیابی پویا در بهبود توانایی نوشتاری دانشجویان ایرانی با سطح زبانی متوسط و همچنین به مقایسه ی نتایج حاصل از نگارش فرایند-محور بر اساس پشتیبانی و نگارش فرایند-محور بدون پشتیبانی می پردازد. بدین منظور، گروهی از زبان آموزان مرد و زن ایرانی با سطح زبانی متوسط و بازه سنی 19 تا 24 سال، به طور تصادفی به دو گروه 14 نفری تقسیم شدند. در مطالعه ی حاضر، از روش ترکیبی استفاده شد. در مرحله ی کمی، نمرات پیش آزمون و پس آزمون هر گروه به طور جداگانه و دو گروه با هم به ترتیب با استفاده از آزمون های تی زوجی و دو نمونه مستقل مقایسه شد. در مرحله ی کیفی، از رویکرد میکروژنتیک برای بررسی تعامل بین معلم و زبان آموزان استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه آزمایش که طبق نگارش فرایند-محور بر اساس پشتیبانی آموزش دیده بودند، نسبت به گروه کنترل، که به صورت غیر پویا آموزش دیده بودند، عملکرد بهتری داشت. تجزیه و تحلیل تعاملات نیز نشان داد که معلم و زبان آموزان در تعامل با یکدیگر از روش های متفاوتی برای پشتیبانی استفاده کرده اند. همچنین مشخص شد که از طریق تعاملات در منطقه مجاور رشد و آموزش بر اساس پشتیبانی، شخص واسطه می تواند توانایی های زبان آموزان را درک کند و به آنها جهت غلبه بر مشکلات زبانیشان کمک کند. علاوه بر این، نتایج حاصل از پشتیبانی تعاملی بین زبان آموزان نشان داد که اگرچه در ابتدا یکی از زبان آموزان نقش مهم تری را به عنوان واسطه بازی می کرد، در پایان هر دو نفر به طور فعال در اصلاح متن به گونه ای شرکت داشتند که پشتیبانی به طور متقابل بین آنها انتقال می یافت. این بدان معناست که پشتیبانی تعاملی علاوه بر یک سویه بودن، می تواند دوسویه نیز باشد. در این پژوهش، معلم و زبان آموزان از روش های متفاوتی برای پشتیبانی استفاده کرده اند و یافته ها نه تنها هم سو با پیشینه ی موجود در حوزه ی پشتیبانی است، بلکه در آموزش نگارش به فراگیران زبان خارجی نیز نقش موثری را ایفا می کند.